
Hoe gaat het nu met…
Regelmatig heb ik nog contact met mensen die we in onze groep hebben gehad, of wie ik 1-op-1 heb gecoacht. Vandaag had ik een fantastische vrouw aan de telefoon die in april 2020 bij ons een traject volgde. Later hebben we nog persoonlijke coachgesprekken gevoerd.
Ik ga de uitdaging aan en ik herstel
Ze had op zeer jonge leeftijd baarmoederhalskanker gekregen. We leerden elkaar al eerder kennen bij het Vicki Brown Huis. Ik zie haar nog binnenkomen met haar lange dikke bos donkerblond licht krullend haar. Ze had een optimistische kijk op de operatie die haar te wachten stond: ik ga het aan, herstel hiervan en dan kan ik weer verder. Oef, dat had ze enorm onderschat zegt ze ook zelf. De gevolgen waren veel groter. De kinderwens die ze had, was niet meer mogelijk en ze had elke dag pijn. Ze had heel logisch, heel veel verdriet om de moeder die ze wel voelde te zijn, maar toch niet was.
Altijd pijn
En dan was daar nog de pijn. Soms waren er dagen bij dat de pijn letterlijk niet te doen. Haar buik zat vol verklevingen van de operatie, kwam ze na vele onderzoeken achter. Ze had altijd pijn, maar op dit soort dagen zat er niets anders op dan in haar bed in te stappen en hele zware pijnstillers te slikken. Iets waar ze natuurlijk ook niet blij van werd. Ze had erge last van oedeem waardoor ze, ook bij 30 graden, steunkousen moest dragen. Naast het opbouwen van haar uren op haar werk, het oppakken van het sociale leven, moest ze dus ook wekelijks naar de oedeem fysiotherapeut.
En ondanks dit allemaal, wat nogal wat is he en zeker als jonge vrouw, probeerde ze altijd positief te blijven en te kijken wat er wel mogelijk was. Maar je kunt je voorstellen dat het omgaan met dagelijkse pijn, niet bijdroeg aan het opbouwen van het vertrouwen in haar lijf. Dit alles had zijn weerslag op alles. Op hoe ze zichzelf voelde, op haar werk en op haar relatie en de energie die ze niet meer had om leuke dingen te doen.
Na een jaar gaat het beter
Vandaag sprak ik haar en wat is er veel gebeurd afgelopen jaar. Om te beginnen: ze heeft bijna geen pijn meer! Echt waar, het is fantastisch. Het gaat zo goed dat ze met haar zware medicatie heeft kunnen stoppen. Ze heeft een nieuwe baan en heeft ervoor heeft gekozen drie dagen te gaan werken. Hierdoor houdt ze meer tijd over om dingen te doen die ze ook leuk vindt. Het mooie is dat ze heeft geregeld dat ze hetzelfde salaris verdient, inclusief auto, maar met met minder werkuren. Ze bruist van de ideeën en heeft haar grote hobby weer op kunnen pakken en een eigen naaikamertje ingericht om kleding te maken. Maar ze is ook gaan aqua schilderen, mozaïeken, neemt tijd om naar een podcast te luisteren.
Met de feestdagen tijd voor elkaar
Tijdens de feestdagen hebben ze bewust de agenda aardig leeg gehouden. Ze kiezen voor de gezelligheid met hun families, maar op een manier die bij hen past. Ze plannen tijd om met hun ‘kerst onesies’ naast elkaar op de bank te belanden met een goede kerstfilm. (Dat van die onesie verzin ik, haha maar vind het een schattig beeld).
Met haar relatie gaat het super! Ook haar man is hulp gaan zoeken. Zij gaf het mooie voorbeeld zonder iets van hem te verlangen en hij is daardoor aangestoken.
Hoe komt het dat het zo goed gaat
Die vraag stelde ik haar natuurlijk ook.
Het traject met door! heeft haar enorm geholpen bij het bewust worden van hoe ze eerder in het leven stond en wat ze anders kon gaan doen. Ze neemt nu beslissingen waarbij ze zelf in het middelpunt van haar leven staat.
Daarna hebben wij samen nog 1-op-1 coaching gedaan. Ze gaf aan dat ze met name toen de kracht van visualiseren geleerd heeft. Je letterlijk voorstellen dat je zonder pijn bent, gezond bent, weer energie hebt. Energie toevoegen tijdens een meditatie, de pijn uit je lijf laten lopen.
Pijn leren begrijpen
De pijn was nog niet helemaal weg. Ze dacht dat ze hiermee moest leren leven tot ze de tip van iemand kreeg: Nederlands Home — Retrain Pain Foundation waar je een gratis cursus kunt doen. In deze cursus leer je pijn begrijpen. Zij had gekozen om hierin persoonlijk te worden begeleid, maar je kunt de cursus ook thuis doen. Het resultaat: de pijn is bijna weg! Haar zware medicijnen hoeft ze niet meer te slikken. Als ze pijn op voelt komen, laat ze de boel even de boel en na een half uurtje zakt de aanval.
Het lijkt wel magic, maar dat is het niet. Wat is veranderd, is dat ze zich bewust is geworden van haar eigen gedrag, waardoor ze nu andere en bewuste keuzes maakt. Altijd vanuit wat heb ik nodig. En dat is niet egoïstisch, want hierdoor kan ze er nu juist zo veel meer voor anderen zijn!
Blij dat het zo goed gaat
Oh, ik werd zo blij van haar verhaal. Een fantastisch bewijs dat er altijd verbetering mogelijk is. Het was en is hard werken. Als ik morgen besluit de marathon te gaan lopen, zal ik ook moeten trainen. En de prachtige vrouw die ik vanochtend sprak, is er vol voor gegaan. Het is een hele weg en dat zal het blijven. Ze is verschillende dingen gaan uitproberen. Je weet pas of het wat voor je is, als je het probeert. Wat mag ze met trots terugkijken en blij zijn met waar ze nu staat!
Dus ik zeg: eerst geloven en dan zien in plaats van eerst zien en dan geloven.